پرسش :

‎حق كجاست و ارزش در چيست؟


شرح پرسش :
پاسخ :
‎ ‎ممكن است كسى حقوق انسانى را در پست‏ها و ميز و صندلى‏ها و اموال پديد آمده از نواحىِ ‏جنوب مقام و شمالِ جاه و شرق قدرت و غرب ثروت جستجو كند و چنين پندارِ عاطل را عين واقعيت ‏بداند ليكن چنان خيال باطل را امير موحّدان جهان و عصاره حقوق‏دانان بشريت از يك سو، و محصول ‏ولايت اولياى الهى از سوى ديگر يعنى حضرت اميرالمؤمنين على بن ابيطالب عليه السلام عَفْطه ‏عنز و آب بينى بز مى‏داند وآنها را همچون استخوانِ خوك در دستِ بيمارِ مبتلا به جذام مى‏شناسد و ‏چنين چهره‏اى را با عصبانيت از خود مى‏راند و آن را سه طلاقه مى‏كند و خود را از فريب او مى‏رهاند ‏و فريب خوردن از آن را به دنيامداران هواپرست و هوامداران زر و زيور دوست احالت مى‏فرمايد ‏همانطورى كه قرآن كريم سخن انديشوران الهى را كه در علم صحيح و ايمان ناب بهره‏مند بوده، در ‏برابر فريب‏خوردگان اموال قارونى كه مى‏گفتند:‏
‎ » ‎يا ليت لنا مثل ما أُوتى قارون انّه لذو حظّ عظيم»(1)‏
‎ ‎اى كاش براى ما بود آنچه براى قارون است، قارون از آن بهره فراوانى دارد. ‏
‎ ‎چنين نقض مى‏فرمايد‎:‎
‎ » ‎وقال الّذين أُوتوا العلم وَيْلكم ثواب اللَّه خيرٌ لمن آمن وعمل صالحاً ولا يلقّيها الّا الصابرون»(2)‏
‎ ‎واى بر شما ثواب خداوند براى مؤمنى كه داراى عمل صالح باشد بهتر است، و اين حقيقت را جز ‏صابران كسى دريافت نمى‏كند‎.‎
‎ ‎لازم به توجه است كه اگر كسى حق انسانيت را در قدرت مادّى جستجو كند آن را كمال واقعى ‏بداند و از محدوده وظيفه برتر تلقى نمايد، بينش صائبى ندارد، و با چنين ديد ناصوابى در تحليل ‏حقوق مشترك يا مختص زن و مرد كامياب نخواهد بود.‏

‏(1) سوره قصص، 79.‏
‏(2) سوره قصص، 80.‏

‏( آیةالله جوادی آملی ،زن در آئينه جلال و جمال، صفحات 337 و 338.)‏